کد مطلب:95252 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:183
متقابلا عبادت و بندگی و در یاد خدا بودن وجدان مذهبی انسان را پرورش می دهد، میل و رغبت به كار نیك را افزون می كند و از میل و رغبت به شر و فساد و گناه می كاهد. یعنی تیرگیهای ناشی از گناهان را زایل می گرداند و میل به خیر و نیكی را جایگزین آن می سازد. در نهج البلاغه خطبه ای هست كه درباره نماز زكوه و اداء امانت بحث كرده است. پس از توصیه و تاكیدهائی درباره نماز، می فرماید: «و انها لتحت الذنوب حت الورق و تطلقها اطلاق الربق و شبهها [صفحه 111] رسول الله صلی اللَّه علیه و آله بالحمة تكون علی باب الرجل فهو یغتسل منها فی الیوم و اللیله خمس مرات، فما عسی ان یبقی علیه من الدرن؟».[1]. نماز گناهان را مانند برگ درخت می ریزد و گردنها را از ریسمان گناه آزاد می سازد، پیامبر خدا نماز را به چشمه آب گرم كه بر در خانه شخص باشد و روزی پنج نوبت خود را در آن شستشو دهد تشبیه فرمود، آیا با چنین شستشوها چیزی از آلودگی بر بدن باقی می ماند؟
از نظر تعلیمات اسلامی، هر گناه اثری تاریك كننده و كدورت آور بر دل آدمی باقی می گذارد و در نتیجه میل و رغبت به كارهای نیك و خدائی كاهش می گیرد و رغبت به گناهان دیگر افزایش می یابد.
صفحه 111.